szukając napoleona

Oczywiście, na Pizza Duomo w Mediolanie mało kto zwraca uwagę na cokolwiek innego niż na fantastyczną bryłę katedry. Po prawej stronie fasady, naprzeciwko Galerii Vittorio Emanuele II widać pałac, jeden z trzech w których nocował Napoleon.

Pałac Królewski miał być większy, dwuskrzydłowy, ale jedno ze skrzydeł zostało rozebrane, by ustąpić miejsca właśnie katedrze. Mały, ukośnie położony wobec Placu Katedralnego, plac nosi nazwę Piazzetta Reale (mały Plac Królewski).

Pałac został zbudowany w 1790 roku. A nazwę „Królewski” otrzymał w 1805 roku, kiedy Napoleon został koronowany na króla Włoch. Wicekrólem został jego pasierb Eugèniusz de Beauharnais, którego siedzibą został właśnie mediolański pałac. Ogród pałacowy był pierwszym w Mediolanie ogrodem zaprojektowanym w stylu angielskim. 15 maja 1796 roku, w dniu uroczystego wjazdu Napoleona Bonapartego do stolicy Lombardii, w pałacu odbył się bal na cześć generała.

31 marca 1805 roku na pałacu zawieszono herb nowego królestwa: wąż Visconti, żelazna korona królestwa Włoch, herb księstwa mediolańskiego, klucze papieskie, orzeł d’Este, lew św. Marka i podwójny krzyż Piemontu. Wystrzelono salwy z armat, słychać było okrzyki „Evviva” (niech żyje królestwo). La Scala została oświetlona, a w sąsiednim kasynie odbył się bal.

Obecnie w Pałacu Królewski mieści się centrum kulturalne i wystawiennicze o powierzchni 7 tysięcy metrów kwadratowych. Rocznie wystawianych jest ponad 1500 dzieł sztuki.