szukając napoleona

Sala Lustrzana/fot. AG

Znajdująca się na I piętrze zamku Austerlitz Sala Lustrzana była świadkiem podpisania zawieszenia broni po Bitwie trzech cesarzy.

Po bitwie pod Austerlitz 2 grudnia 1805 roku, Austriacy przerażeni rozmiarami klęski szybciutko poprosili o rozejm a następnie o pokój z Francją. Już w nocy z 2 na 3 grudnia cesarz Franciszek II wysłał księcia Liechtensteina z misją dyplomatyczną do Napoleona. Cesarz od 3 grudnia za siedzibę obrał zamek w Austerlitz. Uzgodniono datę i miejsce spotkania dwóch cesarzy. Odbyło się ono 4 grudnia przy Spalonym Młynie. Tam to kłamliwy władca Austrii przysiągł już nigdy w życiu nie wszczynać wojny przeciwko Francji.

Dwa dni później w Sali Lustrzanej wspomniany książę Liechtenstein i marszałek francuski Berthier podpisali zawieszenie broni, rozejm kończący walki. Napoleon postawił cesarzowi Franciszkowi II tylko dwa warunki: po pierwsze wojska rosyjskie miały niezwłocznie opuścić obszar Austrii, a po drugie – Napoleon zastrzegł, że będzie prowadził negocjacje pokojowe tylko ze stroną austriacką, z pominięciem Rosji.
Tego dnia Napoleon wrócił do Brna.

Dwadzieścia dni później w Preszburgu (ówczesna nazwa Bratysławy), również w Sali Lustrzanej – tyle, ze Pałącu Arcybiskupów – podpisano Pokój Preszburski. Poselstwu austriackiemu w rokowaniach pokojowych przewodniczył Jan I Liechtenstein, z udziałem hrabiego Ignácza Gyulayego, a francuskiemu minister spraw zagranicznych Charles-Maurice de Talleyrand-Périgord.

Sala Lustrzana jest najbardziej reprezentatywną salą na zamku i najbardziej podziwianą – obok sypialni – przez zwiedzających. Zdobią ją nie tylko lustra, ale i wielki kryształowy żyrandol.
Zwiedzać ją można w ramach jednej z tras po zamku.