14 października 1806 roku w bitwie pod Auerstedt kluczową pozycję stanowiła wieś Hassenhausen. Gdyby Prusakom udało się zająć tę miejscowość, prawdopodobnie przebieg bitwy byłby mniej korzystny dla marszałka Davout.
O 8:30 pod wieś zajmowana przez Francuzów podeszła grupa wojsk pod wodzą samego Karola Wilhelma Ferdynanda księcia brunszwickiego, głównodowodzącego armii pruskiej, liczącego 71 lat. Naprzeciwko nim stały oddziały generała Gudina (w centrum) oraz dywizja Frianta (na prawym skrzydle) i kawaleria (na lewym skrzydle). Trzy puki kawalerii pruskiej pod dowództwem generała Bluchera oraz dwa piechoty generała Wartenslebena zostały rozbite w atakach na francuskie pozycje. Około godziny 10. książę brunszwicki rozkazał batalionowi Hanstein ruszyć do ataku, sam zjawił się przed frontem wojska. W tym momencie dostał kulą karabinową. Pocisk trafił pruskiego wodza powyżej prawego oka i wyszedł rogiem lewego. Książę praktycznie nic nie widział. Wywieziono go do Auerstedt na wozie, tam opatrzono a potem w towarzystwie lekarz pułkowego Volekra odwieziono do Balnkenburga, gdzie dwa dni później zmarł.
Od tej pory dowództwo armii praktycznie przestało istnieć, nikt nie potrafił podejmować decyzji a dowództwo objął król Fryderyk Wilhelm. Bitwę z najlepszym marszałkiem francuskim oczywiście przegrano.
W miejscu, gdzie księcia brunszwickiego raniono, Karol August, książę Weimeru postawił w kwietniu 1808 roku skromny pomnik. Stoi on wśród kilkunastu drzew, mniej więc trzysta metrów od drogi prowadzącej do Hassenhausen (pół kilometra przed nią).
Obok „kamień bitewny” oznaczający pozycję dywizji Wartenslebena (8,5 tysiąca ludzi i 16 armat) oraz tablica informacyjna. Pomnik został odnowiony w 1886 roku przez rząd Brunszwiku.
Na cokole napis głosi, że Karol Wilhelm, książę brunszwicki został w tym miejscu śmiertelnie raniony 14 października 1806 roku.
U spodu cokołu widnieje tablica z dwiema datami 14 października 1806 Hassenhauen i 12 września 1870 Sedan i napisem „Cóż za zwrot akcji. Pan Bóg prowadził” (nawiązanie do wygranej Prusaków z Francuzami, których cesarzem był bratanek Napoleona I – Napoleon III). Jeszcze niżej napis „Tym, którzy tutaj się wykrwawiali, wdzięczni wnukowie – 14 października 1896.